Tradycyjne instalacje grzewcze opierają się na działaniu obiegu grawitacyjnego –  który powstaje dzięki różnicy ciężaru właściwego pomiędzy wodą ogrzewaną (lżejszą) a schłodzoną (cięższą). Obecnie dostępne są nowoczesne, bardziej efektywne rozwiązania.

INSTALACJA GRAWITACYJNA

Bezdyskusyjną zaletą instalacji grawitacyjnej jest działanie nie wymagające używania energii elektrycznej.

Są natomiast też niewątpliwe wady instalacji grawitacyjnej:

• pochłanianie sporej ilości paliwa,
• trudność regulacji – częste grzanie ponad rzeczywiste potrzeby,
• wymaga dużej ilości wody i rur o dużej średnicy,

NOWOCZESNE INSTALACJE

Instalacje nowoczesne są dopasowywane na potrzeby konkretnego budynku. Poniżej przykładowe elementy nowoczesnych instalacji

• POMPA OBIEGOWA – gwarantująca właściwy obieg wody; miejsce, w którym się ją montuje to przewód zasilający instalację c. o (więcej w artykule: POMPY OBIEGOWE).

• CIEŃKIE RURY – przy obiegu wymuszonym opory przepływu są niewielkie, dzięki czemu można stosować cieńsze rury, niż w instalacjach grawitacyjnych.  Mają niską cenę, można je w prosty sposób wkompnować lub zamaskować. Pojemność wodna może być dużo niższa, niż w tradycyjnej instalacji, a układ grzewczy znacznie szybciej dostosowuje się do zmieniającego się zapotrzebowania na ciepło.

• OCIEPLENIE RUR –  rury zasilające oraz powrotne powinny być posiadać izolację termiczną na całej długości. Ich zadaniem jest doprowadzanie ciepła, a nie jego przekazywania.

• GRZEJNIKI – w instalacjach z pomą ciepła można zastosować grzejniki wszelkiego typu, zasilane z boku lub od dołu.

• KOCIOŁ – najsprawniejszy, ale bardzo drogi jest kocioł kondensacyjny (więcej o nim w artykule: KOTŁY KONDENSACYJNE), tańsze są kotły z zamkniętą komorą spalania.

• CYRKULACJA CIEPŁEJ WODY – aby instalacja dostarczała również ciepłą wodę konieczna jest pompa cyrkulacyjna oraz dodatkowa rura połączona z rurą ciepłej wody, dzięki temu połączeniu ogrzana woda jest cały czas obecna w instalacji. Dostępne są pompy ze sterowaniem temperaturowym i czasowym, dzięki czemu można wyeliminować straty energii.

• NISKA TEMPERATURA – temperatura wody zasilającej grzejniki wynosi 55-75°C, konieczne są duże grzejniki i spora moc, ale współpraca z układami automatyki przebiega dzięki temu bardzo sprawnie i umożliwia szybką reakcję na zmiany temperatury na zewnątrz, czego efektem jest ograniczone zużycie paliwa.

• STEROWANIE – w każdej instalacji są regulatory:

► pokojowy – są dostępne termostaty pozwalające utrzymywać w domu określoną temperaturę oraz takie, które pozwalają ją zaprogramować na cały dzień czy tydzień,
► pogodowy – zapewniają najbardziej precyzyjną regulację instalacji i wpływają na oszczędne zużycie paliwa. Zmniejszają wahania temperatury wywoływane nagłymi zmianami temperatury,

► zawory termostatyczne – regulują temperaturę w poszczególnych pomieszczeniach. Pobierana jest tylko taka ilość ciepła, jaka jest niezbędna do utrzymania zadanej temperatury.

 O regulacji ogrzewania więcej informacji znajdziesz w artykule: AUTOMATYCZNA REGULACJA C. O.

• NACZYNIE WZBIORCZE – w nowoczesnych instalacjach grzewczych są naczynia wzbiorcze typu zamkniętego (przeponowe) odcinają one wodę w instalacji od kontaktu z powietrzem, co chroni przed zapowietrzaniem, korozją, ogranicza ubytki wody na skutek parowania. Można je umieścić w każdym punkcie instalacji. Stosowane mogą być we wszystkich układach oprócz zasilanych urządzeniami grzewczymi na paliwa stałe.

• ZABEZPIECZENIA KOTŁA

► ochrona przed nagłym wzrostem ciśnienia poprzez zawór bezpieczeństwa,
► zabezpieczenie przed zbyt wysoką temperaturą w postaci wyłącznika,
► układ uniemożliwiający wytrącenie kondensatu w kotle poprzez tzw. zimny powrót (dopłynięcie do kotła zimnej wody)

• ZABEZPIECZENIA INSTALACJI

► naczynie wzbiorcze uniemożliwiające dostęp tlenu,
► materiał niekorozyjny (rury miedziane i rury z tworzyw sztucznych z powłoką antydyfuzyjną),
► ochrona przed zapowietrzeniem przez automatyczne odpowietrzniki lub separator powietrza.