Tynki elewacyjne to nie tylko ozdoba budynku, ale również ochrona murów przed wpływem warunków atmosferycznych. Ich dobór powinien również uwzględniać rodzaj podłoża jak i wymagania dotyczące paroprzepuszczalności elewacji.

Tynki tradycyjne - wykonywane są z zaprawy cementowo-wapiennej przygotowanej na budowie lub coraz częściej z gotowych mieszanek. Nakładane są przede wszystkim na ściany
jednowarstwowe (bez zewnętrznej warstwy izolacji cieplnej) oraz przy naprawach zniszczonych elewacji. Stosunkowo grubą warstwę tynku (do 2 cm) nakłada się w trzech etapach:
. najpierw tzw. obrzutkę, zapewniającą dobrą przyczepność do muru,
. następnie narzut wyrównujący powierzchnię,
. wreszcie warstwę dekoracyjną.
Ostatniej warstwie można nadawać różnorodną fakturę - od gładkiej powierzchni przeznaczonej do malowania, po wyszukane wykończenie w formie tynku drapanego, bądź odciskanego. Warstwę dekoracyjną można barwić, ale ze względu na alkaliczny odczyn jak i szarą barwę zaprawy możliwa do uzyskania kolorystyka jest bardzo ograniczona.

Uwaga!
Tynk cementowo-wapienny charakteryzuje się dobrą paroprzepuszczalnościa pod warunkiem, że do malowania użyte będą farby mające również taką właściwość (np. silikonowe lub silikatowe).

Tynki cienkowarstwowe - stanowią obecnie podstawowy materiał do nakładania tynków dekoracyjnych na warstwach ociepleniowych. Mogą być również stosowane na podłożu z tynku tradycyjnego jak i na równych powierzchniach betonowych lub murze wznoszonym z elementów łączonych na spoiny klejowe. Ich grubość nie przekracza 5 mm, a faktura tynku zależy od granulacji kruszywa i sposobu zacierania. Tynki te są barwione w masie, dzięki czemu nie trzeba ich malować.
Tynki cienkowarstwowe produkowane są na różnych spoiwach i ma to istotny wpływ na ich właściwości i zakres zastosowania:
. mineralne - są najtańsze, o wysokiej paro przepuszczalności, ale łatwo ulegają trwałym zabrudzeniom. Dostępne są w ograniczonej palecie kolorów. Najczęściej nakładane są jako warstwa dekoracyjna na tynki tradycyjne lub na ociepleniach z wełny mineralnej.
. akrylowe - są najpopularniejsze przy wykańczaniu ścian z izolacją cieplną ze styropianu. Mają stosunkowo niską paroprzepuszczalność, dlatego nie powinny być nakładane na ścianach zagrożonych zwilgoceniem od wewnątrz.
. silikonowe - charakteryzują się wysoką przepuszczalnością pary wodnej, trwałością barw i odpornością na zabrudzenia. Nadają się szczególnie na ocieplenia z wełny mineralnej oraz przy renowacji starych budynków.
. silikatowe - mają własności zbliżone do tynków silikonowych. Nie można ich jednak nakładać na podłoża polimerowe, np. na stare tynki akrylowe lub malowane farbami akrylowymi.

Uwaga!
Przed nałożeniem tynku cienkowarstwowego konieczne jest zagruntowanie podłoża gruntownikiem w tym samym kolorze. Zapewnia to dobrą jego przyczepność a także zapobiega przebijaniu barwy warstwy podkładowej.

Tynki mozaikowe - należą do tynków cienkowarstwowych, przeznaczonych szczególnie do wykańczania powierzchni narażonych na uszkodzenia i długotrwałe zawilgocenie, np. cokołów. W ich skład wchodzi jednofrakcyjne kruszywo naturalne lub barwione sztucznie, o ziarnach od 1 mm do 3 mm oraz spoiwo akrylowe. Dobór różnobarwnego kruszywa i masy akrylowej pozwala na uzyskanie charakterystycznej mozaiki w wielu kolorach. Zwarta struktura tego tynku zapewnia dobrą ochronę ścian i łatwość utrzymania w czystości, ale tworzy on powłokę o bardzo małej paroprzepuszczalności. Nie może więc być nakładany na dużych powierzchniach oraz w miejscach narażonych na przenikanie wilgoci z wnętrza ściany.
 

SZUKASZ MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH LUB WYKOŃCZENIOWYCH?    WEJDŹ NA WWW.BUDTRADE.PL   ZNAJDZIEMY I PRZYWIEZIEMY CI WSZYSTKO CZEGO POTRZEBUJESZ!